Unë quhem Igrita dhe jam nga Shqipëria. Në janar të vitit 2016 emigrova bashkë me burrin dhe me 3 vajzat e mia në Gjermani. Çfarë kërkonim atje? Një jetë më të mirë! Në të vërtetë na eci mirë: burri gjeti punë si saldator, unë në pastrim dhe fëmijët filluan shkollën. Në shkollë ata mësuan shumë shpejt gjermanisht. Megjithatë na mungonin të afërmit dhe miqtë, na mungonte kultura jonë në Shqipëri. Prandaj në janar të vitit 2017 u kthyem.

Unë quhem Ralf dhe jam 25 vjeç. Në fillim të vitit 2018 erdha në Gjermani, doja të krijoja një ekzistencë të re atje. Pas 5 muajsh e pashë që kjo gjë do të ishte shumë e vështirë pa pasur një status legal. Për këtë arsye u ktheva në atdheun tim, në Shqipëri – atje m’u hapën mundësi krejt të reja. Ndodhi kështu:

My name is Agim and I come from Kosovo. I used to work in the marble industry, but the pay was bad. The wages didn't allow me to support my family. So in 2015 I took my wife and three children to Germany. We applied for asylum.

My name is Derrick; I'm 29 years old and come from Ghana. I studied computer science, but couldn't find work in my home country. I came to Germany as a tourist in 2014, stayed there and worked in a restaurant. But my life was not as I had imagined it.

My name is Ibrahima; I'm 49 years old and come from Dakar. I used to work for a delivery company, but saw no future there. So I went to France in 2018 and moved on to Germany, where I had family. But my new beginning in Germany also turned out to be quite different from what I had expected.